KRAB TĘCZOWY – CARDISOMA ARMATUM
Występowanie:
Kraba Tęczowego można spotkać w namorzynowych lasach Brazylii. Został również zawleczony na wybrzeże Afryki.
Wygląd:
Krab tęczowy – jak sama nazwa na to wskazuje, to niezwykle barwne stworzenie. Podstawową kolorem pancerza jest ciemny granat, mieni się odcieniami niebieskiego i fioletowego. Odnóża są czerwone. Szczypce mają kolor biały z jasnoniebieskimi akcentami. Wielu hodowców zauważyło, że barwy kraba często zmieniają się. Odnóża z czerwonego stają się w pomarańczowe, czasem nawet niebieskie. Barwa pancerza u krabów tęczowych uzależniona jest od pożywienia, warunków życia i oświetlenia.
Wielkość i długość życia:
Kraby tęczowe hodowane hobbystycznie w terrarium osiągają przeciętnie 10 – 12 centymetrów. Na wolności spotykane są osobniki, których szerokość pancerza dochodzi do 20 centymetrów. Przeciętna długość życia w terrarium: 6-7 lat, a w środowisku naturalnym 10 lat.
Wszystkie kraby przez całe swoje życie przechodzą tzw. linienie, czyli zrzucanie małego i przyciasnego pancerza. Z początku krab linieje średnio co 3 – 4 tygodnie, a gdy osiągnie dojrzałość (ok. 8 cm szerokości pancerza) linienie staje się rzadsze i odbywa się co 1 lub 2 lata. Zrzucanie pancerza umożliwia wzrost zwierzęcia.
Budowa:
Ciało składa się z głowotułowia i odwłoka pokrytych karapaksem. Głowotułów powstał w wyniku zlania się pięciu segmentów głowy i ośmiu segmentów tułowia. Na głowotułowiu znajdują się oczy, dwie pary czułków, trzy pary narządów gębowych. Trzy pierwsze pary odnóży tułowiowych to dwugałęziste szczękonóża, a następne pięć par to jednogałęziste odnóża kroczne. Otwór gębowy znajduje się na stronie brzusznej jest zakryty dwugałęziowymi odnóżami gębowymi. Przed otworem gębowym znajduje się płytka zwana epistom, a z boków odnóża gębowe osłaniają brzegi karapaksu. Pierwsza para odnóży krocznych jest potężnie rozwinięta i ma wykształcone szczypce. Odwłok jest zredukowany, krótki i podwinięty. Ciało jest pokryte jednowarstwowym nabłonkiem oraz powlekającym go grubym oskórkiem. Razem tworzą silny pancerz, który jest szkieletem zewnętrznym. Oskórek jest schitynizowany, wysycony solami wapnia. Jelito przednie i tyle też są wysłane oskórkiem. W jelicie środkowym zlokalizowane są tzw. kamienie żołądkowe (gastrolity), duże twory zawierające wapń, materiał zapasowy na nowy szkielet. Szkielet ten powstaje po każdym linieniu. Wodoodporny pancerz stanowi ochronę całego ciała. Swoje piękne ubarwienie krab zawdzięcza obecności komórek barwnikowych – melanoforów, które występują w pokryciu ciała. Oczy są złożone i znajdują się na ruchomych słupkach. Narządem oddechowym krabów są skrzela. Umożliwiają one oddychanie tlenem rozpuszczonym w wodzie. Komory skrzelowe krabów prowadzących wodno – lądowy tryb życia są wilgotne, ale zawierają one powietrze. Skrzela są zredukowane, a powierzchnie wewnętrzne komór skrzelowych są silnie ukrwione i pofałdowane, co sprawia, że funkcjonują jak płuca. Istnieje również grupa krabów, które przytrzymują wodę pod klapami pancerza. Nie tracą wtedy możliwości oddychania skrzelami, a zyskują łatwość poruszania się po lądzie. Zmysły kraba funkcjonują dzięki czułkom i włoskom. Umożliwiają one odbieranie bodźców zapachowych i smakowych. System nerwowy ma postać drabiny liniowej. Centralna koordynacja znajduje się w głowie. Układ krwionośny jest otwarty. Krew płynie swobodnie przez całe ciało. Serce umieszczone grzbietowo ma postać kurczliwego naczynia.
Pochodzenie:
Kraby zaliczane są do typu stawonogów. Około 3%, czyli aż 975 000 wszystkich znanych gatunków zwierząt należy do tego typu. Charakteryzują się one niezwykłą różnorodnością formy i koloru.